Bent u publiek verzekerd bij het UWV, dan moet u zieke werknemers in uw eigen bedrijf re-integreren zolang de arbeidsovereenkomst duurt (Spoor 1) – en buiten het eigen bedrijf zolang de loondoorbetalingsplicht bij ziekte duurt (Spoor 2).
In de regel is dat twee jaar en bij een opgelegde loonsanctie drie jaar. Bent u eigenrisicodrager (ERD) voor de Ziektewet (ZW), dan heeft u de genoemde re-integratieplicht voor de ZW ook voor ex-werknemers ná het einde van het dienstverband. Het leek logisch dat van een ERD-ZW-werkgever bij een re-integratie Spoor 1 niet in redelijkheid kon worden verlangd om een ex-werknemer weer in dienst te moeten nemen in het kader van re-integratie. Dit bleek een misvatting; het UWV denkt daar anders over. ERD-ZW-werkgevers werden overstelpt met door het UWV opgelegde loonsancties, omdat zij zieke ex-werknemers niet opnieuw een (vast) contract aanboden. De minister van SZW heeft de handelwijze van het UWV juist geacht.
Tijdig heroverwegen
Het aantal eigenrisicodragers ZW is de laatste jaren fors toegenomen, met name onder grote(re) uitzend- en payrollbedrijven. Payrollwerkgevers worden mogelijk vanaf 1 januari 2020 bij nieuwe overeenkomsten niet meer als ‘uitzendbedrijf’ aangemerkt door het wetsvoorstel ‘Wet arbeidsmarkt in balans.’ Maar afgezien daarvan maakt een verplichting om ex-werknemers in het kader van re-integratie na einde contract weer in dienst te nemen, het niet erg aantrekkelijk om ERD-ZW-werkgever te worden of te blijven. Om die reden is het verstandig om uiterlijk in september 2019 af te wegen of u per 1 januari 2020 nog ERD-ZW-werkgever wilt blijven of worden. Deze re-integratieverplichting kan een reden zijn om terug te keren naar de publieke verzekering bij het UWV.